Ben haksızlığa savaş açtım

Her insanın yüreğinde güzel bir yaşamın özlemi vardır. Ancak sen iyi bir hayat şartları ile dünyaya gözlerini açmadıysan, yaşamak için büyük bir sınav seni bekliyor demektir.

İşte Umut İnci, namı diğer Ağrılı Umut da böylesi duygu dolu, hazin bir öyküye sahiptir.  Kendisi ile inşaat ofisinde karşılaştık. Daha önce çeşitli durumlarda ismini duymuştum. Kendisine ilk sorum neden İstanbul ve neden cezaevlerinin havasız koğuşları?

Durgun ve anlamlı bir bakışla yüzüme baktı ve söze başladı. “ Ben Ağrıda doğdum. Yoksul bir ailenin birkaç çocuğundan biriyim. Çocukluğumda başladı yaşam çilesi. Gün oldu çoban oldum. Gün oldu başkalarının işinde çalıştım. Ama her şeye rağmen dürüst ve yardımseverliği hiç elden bırakmadım, ta ki İstanbul’a gelinceye kadar.

15 yıl önce İstanbul’a bin ümit ve sevinçle geldim. İlk olarak Gaziosmanpaşa ilçesinin Karadeniz mahallesine yerleştim. Çeşitli işlerde çalıştım. Uzaktan medeni ve yapılarıyla güzel görünen İstanbul’u tanıdıkça olup bitene karşı büyük bir öfke birikti içimde.

Birilerinin gecesini gündüzüne katarak ekmek parasını kazandığı bu semtte, başka birileri bunların ekmeğini bölerek adeta lokmasını boğazından alıp gasp ediyordu. Geçim derdinde olan bu insanları haraca bağlayan bu çeteleri davranışını içime sindiremedim. Böylece arkadaşlarımla beraber bu zorbalara karşı başkaldırdım.

Bu yolda defalarca ceza evine girdim çıktım. Böylece bölgemdeki o kara bulutları dağıttım. Oysa benim yaptığı sadece haksızlığa karşı başkaldırıp gariban ve mazlumları korumaktı. Yaşadığım bölgede ben neyi kabul etmedim? Uyuşturucuya, kadın ticaretine, hırsızlığa ve tefeciliğe savaş açtım. Bu mücadelem yüzünden, beni farklı farklı şekillerde itham ettiler.

Ama ben kendime söz verdim, haksızlığa kim uğrarsa yanında olacağım. Bu konuda hayatımı da kaybetsem yolumdan dönmeyeceğim. İşte böyle başlayan bir öykü, aynı şekilde devam ediyor.”

Şeklinde konuştu Ağrılı Umut Başkan.