ALEVİ’Mİ DEDİNİZ.
Onlar;
Sarıkamış’da zemheri de, Çanakkale’de dört mevsimde, Millî Mücadele de’ ise her Cephede’dirler.
Karadeniz’de “Çepni”
Doğuda “Türkmen”, Ege’de “Tahtacı”, Anadolu’da kimi zaman “Aşiret”, kimi zaman “Kızılbaş”kimi zaman da Alevi dediklerimiz Türk’ün özbe öz “Oğuz boyundan” dan olan güzide insanlardır.
Hz Muhammed’i “Peygamber”, Ali’yi “Pir”, On İki İmamı “Düstur”, Ehlibeyti “Şiar” edinmişlerdir.
Düşüncelerin de, sosyal ve içtimai yaşantılarında İslam Tasavvuf Felsefesinin inanç ve ahlak boyutuna fazlasıyla önem vererek, ” Eline, Beline, Diline” hakim olma şuuru ile yaşamayı ve yaşatmayı ilke edinmişlerdir.
Hassasiyet ve Adalet anlayışları, Cem Evlerindeki icra ettikleri “Müsahiplik” Cemi’nde, kapılarını ve gönüllerini “Hırsıza, Katile, Yolsuza ve de Düşküne” tamamen kapatarak camianın kirlenmesine asla müsaade etmezler.
Sazın sözün ve muhabbetin, semah dönerek vücut bulması, Muhammed ve Ali’nin isimleri her geçtiğin de dökülen gözyaşları, İslam’a bağlılık ve hürmetlerinin en güzel tezahürüdür.
Aleviler, bu coğrafya’da içinde yaşattıkları, vatan ve memleket sevgisi ile yoğrulmuş, Türk’ün örf ve adetini özümsemiş, İslam’ı kendi kültür ve değerleriyle güzelleştirerek inancımızın zenginleşmesine neden olmuşlardır.
Tarihin hiçbir döneminde Milletine ve Devleti’ne asla ihanet, delalet etmeden ve husumet beslemeden etle tırnak olmayı bilmişlerdir.
Onlar;
Bizim gözümüz de, Hacı Bektaş Veli’nin’ Anadolu’yu “Türkleştirmek ve İslamlaştırmak” üzere çıktığı yolunu yol bilenlerle, Pir Sultan’ın hakka teslimiyetin deki incelik şuuruyla “Evveli Muhammed, Ahirim Ali” diyen CAN’lardır..
EVET ONLAR “ALEVİLERDİR”
Saygılarımla…