İnsan; Denizin olmadığı yerde,Umut adına,Martı olmalı…
                                                                                    Nazım Hikmet

Güzel söz değilmi bencede öyle olmalı, hani derlerya üç günlük dünya gerçekten öyle bitecek bir zaman ,sonu gelecek bir mekanda İnsanın kendisini çokta fazla hırslarına kaptırmasına gerek yok bence.

 İnsan, başka omuzlardaki yükü azalttığı kadar insandır.’

Ben bu düşünceyle yola çıkmış ,hayatını böyle yaşayan biriyim.

Üstad’ında dediği gibi ;

” Niye mi üzülüyorum?
Ne bileyim parayı vermeyen çocuklarda düdüğü çalabilsinler ,belki paraları yoktur” diye düşünenlerdenim.
Çok parlak bir çocukluk yaşamadığımdan belkide çocuklara karşı zaafım çok fazla, istiyorumki elimden geldiğince fazla çocuğa faydalı olayım yada birilerinin faydalı olmasına vesile olayım.

 
Umutlarını ertelemiş çocuklara umut olayım,onlara güneş yarında doğacak sen bu gecede hayallerini ay’a ve yıldızlara emanet et sabah olduğunda beraber toplarız,yaşarız kaldığı yerden, uçurtmamızı uçururuz,üzülme rüzgar yok diye, rüzgar bizim dostumuz çağırırız gelir demek istiyorum.
Bizler annelerimize ,babalarımıza kızarken,bağırıp çağırırken,bizlere sundukları imkanları beğenmez iken ,yetimhanelerde,sığınma evlerinde nice çocuk ranzalarının ayaklarına,yatağının kenarındaki duvarlara gözyaşlarıyla anne,baba yazıyor.

 
Bir sabah onlarla kahvaltı yapmak,beraber sinemaya gitmek,pikniğe çıkmak,ders çalıştırmak onlara,elbiselerini ütülemek,anneleri,babaları varmış duygusunu yaşatmak ve bu duyguyu ruhumun derinliklerinde hissetmek istiyorum ve bunun için elimden geleni yapıyorum ,yapmaya çalışıyorum.
Gece ışıklar söndüğünde,yat komutu geldiğinde o küçücük ellerini açıp, içinden fısıldayarak Allah’a dua eden, ona Allah’ım benim neden annem yok,babam yok diyen çocuklara anne baba olmak istiyorum.
Düşünsenize bir yetimim ,bir öksüzün size bunları dediğini;
”Siz ana, babaya giderken, Söyleyin ben nereye gideyim, Yalnızım… Dinmez ki yürek sızım ,Analı babalı bayramları bilmem ,Hiç bayramda anam olmadı ki .
Bayramlar analı babalı olacak ki ,Bayram o zaman bayram ola… Bayram bilmem bu yüzden ,benim Bayramlarım yüreğimde közüm ,korum,ateşim,su serpenim olmadı hiç bu ateşime,söndüren olmadı, bir bayramda gelipde ben senin ananım, ben senin babanım diyenim olmadı ,bu yüzden Bayramlar benim yüreğimde közüm”….
Zor değil bu çağrıları duymak,kulak vermek,bir öksüzün,bir yetimin elinden tutmak, ertelenmiş umutlarına umut olmak…

 
Yola çıkmak yeterli gerisi gelir, ilk adımı atmada tüm mesele.
Rab’bim kolaylığını verir…

Nazan Çelebi