Bir çok annenin evladı bu yüzden şehit düştü. İnsanların acımasızca vurduğu, kırdığı, parçaladığı, hiç bir şeyi düşünmeden silahın ve patlatılan bomların  kalleşçe vurduğu pırıl, pırıl gençlerin ve masum sivil vatandaşların  hayatını sonlandırdığı yaşamlar.
Terör!
Haberlerde duyuyoruz. Çatışmalarda asker ve polislerin  masum sivil vatandaşın yarısından çoğu şehit ediliyor. Bunu duyan her ananın yüreği acıyor. İnsanların kardeşçe yaşaması gerektiği bu toplumda o onu vuruyor, herkes birbirlerini dışlıyor, birbirlerine hakaret ediyor.

Bize göre biz haklıyız onlara göre kendileri. Her ne olursa olsun bu gençlik, terör yüzünden hayatlarından oluyor. İnsanların bu kadar acımasızca olduğu çoğu ailenin hayatlarını kararttığı bu dünyada her gün korku içinde yaşamak çok zor. Kardeşçe yaşamak varken, cahil insanları kandırarak dağa çıkartıp kendi milletine düşman bir vatandaş haline getiriyorlar. Bütün dünyada bu olay konuşuluyor. Gündemden hiç düşmeyen terör belası can yakmaya devam ediyor. Kandırılan bu gençlik, bu insanlar; hem kendi hayatlarını yok ediyor, hem de masum insanların hayatlarını sonlandırıyor.

Gazetelerin ilk sayfalarında yayımlanan, şehit haberleriyle uyandığımız bu toplumda yaşamak istemiyoruz. Cahil insanlar, bu oyunlara kanarak, güzelim ülkemizin huzurunu bozuyor. Hayatlarını beğenmeyen, yaşamlarından sıkılan, ailelerini terk eden, hiç bir amacı olmayan kişiler teröristler tarafından ikna ediliyor ve teröristler bağımsızlıklarını elde edebilecekleri konusunda onlara yalanlar söyleyerek, bizden uzaklaşmalarına neden oluyor.

Yaşamlarındaki olumsuzlukların getirdiği çaresizlik onları bize düşman ediyor. Bunun sonucunda asker ve polislerin ailelerinden uzak kalması belkide bir daha hiç geri dönmemesi söz konusu oluyor. Hayatlarının en güzel dönemlerini, en verimli çağlarını bu terör belası yüzünden yaşayamayan gençler, vatan için, bizim güvenliğimiz için her şeyi göze alıyor.

Yüz yıllardır bu topraklarda beraber yaşadığımızı, beraber ağlayıp beraber güldüğümüzü, düşmana karşı omuz omuza mücadele ettiğimizi, birlikte kan döktüğümüzü onlara anlatmalıyız. Toplum olarak bunun bilinciyle, üzerimize düşeni yapmalıyız.
Her saldırıda ,bir suçlu aramayı bırakmalı ,terör belasını nasıl başımızdan sonsuza dek yok ederiz ,nasıl birdaha analar ağlamaz,nasıl masum insanlar pisi pisine ölmezler bunun çarelerini bulmalıyız.Artık insanlar sokağa çıktıklarında tedirgin bakışlarla ,etrafa bakıp acabamı dercesine acaba biryerlerden bir bombamı gelir endişesiyle sokaklardalar.Bırakın artık o suçlu bu suçlu diyerek suçlu aramayı gelin herbirlikte bu terör belasının kökünü kazıyın yeter artık ,kendi iç hesaplaşmalarınızı bir kenara bırakın.Bu güzel ülke için bir şeyler  yapın.!

Nuray yılmaz..