Allah’ın rahmet penceresi; peygamberin emanetiyiz biz. Sizin ezdiğiniz, vasat görüp eleştirdiğiniz, aşağılayıp kup taktığınız, her şekilde suçlayıp, yetmezmiş gibi öldürdüğünüz fidanlarız biz…
Bir gülüş solarken, bir yürek yanarken, bir feryat koparken, bir ah ederken;
Biz; Biriz; Birlikteyiz…
Çocuklarımızın kraliçesi; babalarımızın prensesiyiz biz. Sizin yıktığınız, yaktığınız,hevesle kullanıp sıkıldığınız, yetmezmiş gibi bahanelere sığınıp, duymadığınız vicdan sesiniziz…
Bir boğaz kesilirken, bir vücut yakılırken, balkondan itilirken,küllerine beton dökülürken, lime lime edilip enstrümanlara sıkıştırılırken,
Biz; Biriz; Birlikteyiz…
Hayatı başlatan, ayakları altında cennet taşıyan, evine-eşine-eşiğine çiçekler açtıran bahar esintisiyiz biz…
Sizin saplantınız, kıskançlığınız, anlamsız çıkışlarınızla kum torbası yerine kullandığınız, yetmezmiş gibi bir nefse sahip olamayıp saldırdığınız bedenler ardından yankılanan çığlıkların sahipleriyiz.
Biz; Biriz; Birlikteyiz…
Şefkat eli, yufka kalbi, sulu gözü olan zararsız varlıklarız biz. Sizi rahatsız eden kahkahaların ve anlamadığınız cümlelerin mimarı, dinlediğiniz şarkıların sözleri,kurduğunuz hayallerin baş rolü, ruhunuzun cıvıltısıyız aslında. Ağlatmayın,anlayın! Sövmeyin, sevin! Kırmayın, sarmalayın! Özünüze dönün,
BİZİ GÖMMEYİN GÖRÜN!
HACER KIRIŞ
Solan çiçeklerimize..
Bir yanıt yazın